campus Sint-Augustinus - route 132 (MRI-onderzoek)
campus Sint-Augustinus - route 121 (CT-scan, RX, mammo- of echografie, andere onderzoeken)
campus Sint-Vincentius - route 103
Wat breng je mee als je op onderzoek komt?
- de verwijsbrief van jouw arts
- de aanvraag voor het onderzoek
- je elektronische identiteitskaart (e-ID)
Het is belangrijk om je via de inschrijvingskiosk in de inkomhal te registreren en stipt op tijd te melden bij de inschrijfbalie van de dienst radiologie volgens de instructies die je gekregen hebt bij het maken van de afspraak. Voor de meeste onderzoeken is dat 30 minuten tot 1 uur voor het geplande onderzoeksuur. Deze extra tijd is nodig om je om te kleden en eventueel nog een vragenlijst in te vullen. Daarnaast dienen we soms contrastmiddel toe, controleren we soms de nierfunctie en bekijken we of je allergieën hebt.
Onderzoeksresultaten
- De arts-radioloog bekijkt en beoordeelt de beeldopnames en maakt een verslag. De beelden worden opgeslagen in het beeldverwerkingssysteem PACS. Afhankelijk van de complexiteit van het onderzoek kan je arts de resultaten na maximaal drie werkdagen bekijken. Klik hier om naar Pacsonweb te gaan.
- Artsen verbonden aan GZA Ziekenhuizen ontvangen automatisch de resultaten.
- Is je arts niet verbonden aan GZA Ziekenhuizen, dan krijg je een enveloppe mee met daarin een code waarmee je (huis)arts de onderzoeksresultaten (de beelden en het verslag) online kan opvragen.
De verschillende types onderzoek binnen de medische beeldvorming
Hieronder vind je een overzicht van de verschillende types onderzoek binnen de medische beeldvorming. Heb je een afspraak op onze afdeling voor een van deze onderzoeken, vraag dan zeker meer informatie op door te klikken op de knop die je telkens onder het type onderzoek terugvindt.
Een angiografie is een onderzoek waarbij we de bloedvaten zichtbaar maken door er rechtstreeks een contrastvloeistof in te spuiten en daarbij snel een aantal röntgenfoto’s te maken. Op die manier kunnen we informatie verkrijgen over de bloedvaten van de hersenen, de hals, de longen, de buik en de bovenste of onderste ledematen.
Een angiografie wordt in de meeste gevallen toegepast om bloedingen, vernauwingen of verstoppingen van de bloedvaten op te sporen en te behandelen en soms ook om de bloedvoorziening naar gezwellen te bestuderen.
Een arthrografie is een radiografisch onderzoek van de gewrichten (schouder, elleboog, pols, knie, heup …). Er wordt een contraststof in het gewricht ingespoten waarna we het gewricht in beeld brengen. Dit kunnen we doen aan de hand van klassieke röntgenopnames, door middel van een CT-scan of door een MRI.
Een CT-onderzoek is een radiologisch onderzoek waarbij we delen van het lichaam in beeld brengen door middel van een CT-scanner. Een CT-scanner, soms ook wel "CAT-scanner", "CT" of gewoon ‘scanner’ genoemd, bestaat uit 2 delen: een horizontale tafel en een grote ring. Tijdens een CT-onderzoek positioneren we de patiënt op deze tafel, en schuift de tafel door de ring. In deze grote ring zitten de zenders van de röntgenstralen en aan de andere kant zitten de ontvangers. Dit geheel draait rond de patiënt terwijl de patiënt door de CT schuift.
Al die gemeten informatie wordt vervolgens door de computer omgezet in verschillende doorsnedes van het gescande lichaamsdeel. Om het contrast tussen de verschillende weefsels te vergroten wordt er vaak een contrastmiddel toegediend.
Een punctie is een manier om een weefselstaaltje te bekomen met een dunne naald. In dit geval is dat ter hoogte van de buik.
Lees meer over een CT-geleide punctie voor abdominale letsels
Een longpunctie is een manier om een staaltje longweefsel te bekomen met een dunne naald.
Een draadmarkering van de borst is een preoperatieve markering van een letsel in de borst, die de radioloog onder geleiding van een echografie of een radiografie (stereotactisch) plaatst.
Werd er in jouw borst onlangs een letsel vastgesteld op basis van een mammografie, echografie of MRI? Of heeft een voorafgaandelijke borstbiopsie uitgewezen dat het een letsel betreft met kwaadaardige kenmerken of dat er andere argumenten zijn om dit letsel te verwijderen? Dan markeren we dit letsel in de borst, teneinde de chirurg toe te laten het letsel correct te lokaliseren en het zo te kunnen verwijderen met minimale schade aan het omliggende gezonde borstweefsel.
Bij een echografie maken we gebruik van geluidsgolven, de zogenaamde ‘ultrageluiden’ die zich kunnen verplaatsen in het lichaam en weerkaatsen (echo) op de overgang van zachte structuren naar hardere structuren. Deze ultrageluiden hebben een dusdanig hoge frequentie dat ze voor de mens niet hoorbaar zijn. Dit onderzoek is pijnloos en volstrekt onschadelijk en daarom bijzonder geschikt voor kinderen of zwangere patiënten omdat er geen gebruik wordt gemaakt van ioniserende straling. Een nadeel is echter dat niet alle delen van het lichaam even goed in beeld gebracht kunnen worden. Dit omdat de geluidsgolven zeer moeilijk door bot of lucht kunnen dringen. Het hangt er dus van af wat we moeten onderzoeken om te bepalen of we van deze techniek gebruik kunnen maken.
Tijdens het onderzoek kan de radioloog gebruik maken van Doppler, waarbij bovenop de grijswaarden van het echografisch onderzoek ook kleuren worden afgebeeld en hoorbare geluiden worden geproduceerd. Dit wordt onder andere gebruikt om bloedvaten te onderzoeken, waarbij ritme en snelheid van het bloed kunnen worden bepaald.
Een fijnenaaldpunctie of FNA (Fine Needle Aspiration) is een naaldpunctie van de borst, die onder geleiding van een echografie door de radioloog wordt uitgevoerd. Bij een punctie zuigen we met een dunne naald kleine hoeveelheden vocht of cellen op.
Fijnenaaldpunctie van een cyste:
- Een "cyste" wordt vastgesteld op basis van een mammografie, echografie of MRI. Een "cyste" is een blaasje dat vocht bevat in de borst dat meestal goedaardig is en geen verdere behandeling vraagt.
- Een cyste wordt soms aangeprikt als de inhoud niet geheel zuiver is, vaak door ontsteking of bloeding. Teneinde een onderliggend kwaadaardig karakter van het letsel met zekerheid uit te sluiten dient de inhoud op het labo onderzocht te worden.
- Een cyste kan soms heel groot worden, zodat ze pijnlijk wordt of op de huid zichtbaar is als een "bol". Een fijnenaaldpunctie kan uitgevoerd worden om de inhoud van de cyste te ledigen en zo je van je ongemak te verlossen.
Fijnenaaldpunctie van een okselklier:
- Werd er een letsel vastgesteld in jouw borst op basis van een mammografie, echografie of MRI? Sommige kwaadaardige borstletsels gaan gepaard met uitzaaiing naar de okselklieren.
- Door middel van een fijnenaaldpunctie kunnen we cellen uit ‘verdacht uitziende of hard aanvoelende okselklieren’ oppikken en onderzoeken op het labo.
Een mammografie is een radiologisch onderzoek van de borsten. Dit onderzoek neemt ongeveer een kwartier tijd in beslag. Meestal gaat dit gepaard met een echografie van de borsten, tenzij anders voorgeschreven door je verwijzende arts. Een mammografie heeft als doel vroegtijdig borstkanker op te sporen of om gericht onderzoek te doen van een klacht (pijn, huidverandering, voelbaar bolletje, enz.) Een mammografie wordt ook gebruikt voor de follow-up van patiënten die reeds behandeld zijn voor borstkanker.
MRI (of NMR) is een beeldvormingsmethode om doorsneefoto’s te maken van het menselijk lichaam in elke gewenste richting. Bij het onderzoek wordt geen gebruik gemaakt van röntgenstralen, maar van een sterke magneet in een grote brede ring waarin korte onschadelijke radiogolven worden uitgestuurd, die in het lichaam bepaalde signalen opwekken. Deze worden door antennes rond het te onderzoeken lichaamsdeel opgevangen en verwerkt tot beelden. Andere benamingen zijn MR, NMR en KST.
- MRI staat voor: “Magnetic Resonance Imaging”
- MR staat voor: “Magnetische Resonantie”
- NMR staat voor: Nucleaire Magnetische Resonantie”
Bij een radiografie van de dikke darm krijg je een bariumlavement: dit wil zeggen dat er een sonde in de anus wordt gebracht waarlangs men barium in de dikke darm laat lopen. Dit is onaangenaam maar nauwelijks pijnlijk. Tijdens het onderzoek zullen we je regelmatig vragen van houding te veranderen: op de buik, de rug, de zijde,… Ook de tafel zal bewegen en eventueel kantelen om het product verder te laten vloeien en om de darm onder verschillende hoeken te radiograferen. De radioloog volgt alles op een scherm. Hij zal je vragen te stoppen met ademen of te bewegen bij het nemen van de foto’s.
Na grondige analyse van deze beelden maakt de arts-radioloog een verslag op van zijn bevindingen. Dit verslag bezorgt hij aan de arts die het onderzoek heeft aangevraagd. Het verslag wordt desgewenst toegevoegd aan je elektronisch medisch dossier bij je huisarts. Een radiografie van de dikke darm duurt ongeveer 20 minuten.
Een tru-cut biopsie of core-biopsie is een biopsie van de borst, die onder geleiding van de echografie door de radioloog wordt uitgevoerd. Werd er in jouw borst onlangs een letsel vastgesteld op basis van een mammografie, echografie of MR? Dan is het belangrijk de juiste diagnose te kunnen geven en te achterhalen of het om een goedaardig of kwaadaardig karakter gaat. Door middel van een tru-cut biopsie kan de radioloog voldoende weefselstalen bekomen voor verder onderzoek. Andere benamingen voor dit onderzoek zijn borstbiopsie of borstpunctie.
Een vacuümgeassisteerde macrobiopsie is een biopsie van de borst, die onder geleiding van een radiologisch toestel (radiografie of echografie) door de radioloog wordt uitgevoerd. In jouw borst werd onlangs een letsel vastgesteld op basis van een mammografie, echografie of MRI. Meestal betreft het verkalkingen die enkel op de mammografie zichtbaar zijn. Verkalkingen in een borst zijn een vaak voorkomende bevinding die meestal ontstaan door goedaardige veranderingen in de borst, soms ligt evenwel een kwaadaardig proces aan de basis. Door middel van een vacuümgeassisteerde macrobiopsie bekomt de radioloog voldoende weefselstalen voor verder onderzoek. Andere benamingen voor dit onderzoek zijn mammotoombiopsie, stereotactisch geleide borstpunctie of VABB (Vacuum Assisted Breast Biopsy).
Virtuele colonoscopie is een onderzoekstechniek die toelaat poliepen in de dikke darm op te sporen en darmkanker te ontdekken. Het onderzoek gebeurt met een CT-scanner (computertomograaf). Een CT-scanner is een toestel dat werkt met X-stralen, waarbij de bron en ontvanger van de X-stralen rond de patiënt heen draaien. Tijdens deze draaibeweging verzamelt het toestel gegevens over het lichaam van de patiënt.
Deze gegevens kunnen dan door de arts-radioloog bekeken worden als 2-dimensionele of 3-dimensionele computerbeelden. Na grondige analyse van deze beelden maakt de arts-radioloog een verslag op van zijn bevindingen. Dit verslag wordt bezorgd aan de arts die het onderzoek heeft aangevraagd.