Nucleaire geneeskunde (Beeldvorming met radio-isotopen): Onderzoek en diagnose

Om de werking van de organen in beeld te brengen gebruikt de nucleaire geneeskunde kleine doses radioactieve stoffen. Deze worden meestal toegediend via inspuiting in een bloedvat of soms via aërosol of gemengd in eten. De hoeveelheid straling is vergelijkbaar met andere scanneronderzoeken (zoals een CT-scan) en is ook ongevaarlijk voor mensen en huisdieren in jouw omgeving. Enkel zwangere vrouwen of baby’s vermijden best contact met radioactiviteit.

Om onderzoeken voor kinderen zo vlot en aangenaam mogelijk te laten verlopen is er in de wachtzaal een speelhoek ingericht. Tijdens het onderzoek kunnen ze soms kinderfilms bekijken. Gezien het belangrijk is om goed stil te liggen tijdens de scan gebruiken we soms zachte luchtkussens om de kinderen te immobiliseren.

Nadat de radiotracer toegediend is, voeren we de scan uit. Soms gebeurt dit onmiddellijk, soms pas enkele uren later. In de wachttijd tussen injectie en scan mag je gerust andere dingen doen of even het ziekenhuis verlaten. 

Tijdens de scan moet de patiënt meestal stil liggen op een smalle tafel en beweegt een camera dicht rondom je, zonder je aan te raken. Je moet niet in een nauwe smalle tunnel liggen. Met behulp van de gammacamera maken we dan een 2-dimensionaal beeld (scintigrafie) van het volledige lichaam of van bepaalde regio’s. Aanvullend kunnen we 3D-beelden (SPECT) maken. Enkele van onze gammacamera’s zijn bovendien uitgerust met CT: deze SPECT/CT-combinatie laat toe de afwijkingen zeer nauwkeurig in het lichaam te lokaliseren wat een onbetwistbare meerwaarde is voor de diagnosestelling.

De duur van de scan is afhankelijk van welk orgaan we moeten onderzoeken. Dit varieert gewoonlijk tussen 20 en 60 minuten.

Alle beelden worden gedigitaliseerd en opgeslagen in het PACS-systeem van het ziekenhuis, zodat ze voor de ziekenhuisartsen permanent beschikbaar zijn. Voor artsen werkzaam buiten het ziekenhuis worden de beelden en het protocol beschikbaar gemaakt via internet op een beveiligde “Pacs-On-Web”, bereikbaar met een unieke code die we u meegeven.

Het meest voorkomende onderzoek is een botscintigrafie (botscan), waarmee we uiteenlopende aandoeningen van het skelet opsporen zoals artrose, botbreuken, complicaties van prothesen of tumoren. 

Bij dit onderzoek bekijken we de doorbloeding van de hartspier in rust en bij inspanning. Op die manier kunnen we vernauwingen van de kransslagaders opsporen. Ook de pompfunctie (ejectiefractie) van het hart wordt beoordeeld. Dit onderzoek bestaat uit twee delen op twee verschillende dagen.

Met dit onderzoek brengen we de lymfe-afvoer rondom een mogelijke tumor in beeld als voorbereiding op een operatie, bijvoorbeeld voor borstkanker of melanoom. 

Nazicht van een te snel of te traag werkende schildklier, knobbels in de schildklier of kropvorming.

Dit onderzoek is voornamelijk bedoeld om longembolen op te sporen.

Dit onderzoek wordt gebruikt voor beoordeling van eventuele dementie of na een herseninfarct of epilepsie.

Hiermee kunnen we achterhalen of de patiënt de ziekte van Parkinson heeft. 

Met dit onderzoek beoordelen we eventuele nierschade en bekijken we of er een vlotte afloop van urine is vanuit de nieren naar de blaas.

Beoordeling van de snelheid van de maaglediging na het eten van een omelet.

Dit is een belangrijk hooggespecialiseerd onderzoek, voornamelijk bedoeld voor het opsporen van tumoren en metastasen. Ook voor het beoordelen van infecties of dementie heeft dit onderzoek een grote meerwaarde.

Dit onderzoek is bedoeld om de osteoporosestatus te beoordelen. Er is er geen inspuiting nodig en duurt tussen 5 en 20 minuten.

Ambulante en eenvoudige behandeling van een te snel werkende schildklier.