chemotherapie

Doxorubicine-Cyclofosfamide

Je arts heeft je doxorubicine-cyclofosfamide (AC) voorgeschreven in het kader van jouw behandeling.

Deze producten worden onderverdeeld bij de klassieke chemotherapie. Chemotherapie werkt in op sneldelende cellen. Heel wat cellen in ons lichaam hebben de eigenschap om snel te delen en nieuwe cellen aan te maken (bv. Haarcellen, slijmvliescellen,beenmergcellen), ook kankercellen hebben deze eigenschap en zullen dus aangetast worden door de toediening van dit product.

Praktisch

  • Toedieningswijze: Intraveneus (IV) via infuus
  • Interval: 1x/3 weken
  • Frequent wordt er gekozen om dit product via een chirurgisch geplaatste poortkatheter toe te dienen.
  • Bij chemotherapie worden er schadelijke producten via urine, stoelgang en andere lichaamsvochten afgescheiden. Dit kan tot 7 dagen na de behandeling. Gedurende die periode neem je best voorzorgen in acht om accidentele contaminatie van andere personen te vermijden. Zo kan je best al zittend plassen en nadien met gesloten deksel 2x doorspoelen.

Generieke naam

Merknaam

Dag 1

Dag 2-21

Wijze van toediening

Doxorubicine

Adriablastina®

x

 

intraveneus

Cyclofosfamide

Endoxan®

x

 

intraveneus

 

Co-medicatie

Merknaam

Frequentie per dag

Wijze van toediening :

methylprednisolone

Solu-medrol®

Éénmalig voor de chemo

intraveneus

Netupitant+palonosetron

Akynzeo ®

Éénmalig voor de chemo

Per os

Mogelijke nevenwerkingen

Elke behandeling kan nevenwerkingen veroorzaken. De ernst van nevenwerkingen is zeer individueel. Sommige mensen ondervinden weinig hinder, anderen des te meer.

Breng steeds je arts op de hoogte van je onderhoudsmedicatie. Ook voedingssupplementen en dergelijke worden best besproken met je arts in verband met mogelijke interacties met jouw kankerbehandeling. Breng tijdens je behandeling de behandelende arts ook op de hoogte van elke wijziging.

Volgende nevenwerkingen zijn specifiek voor uw behandeling:

  • Bijwerking ter hoogte van beenmerg

    • Uw behandeling kan het beenmerg onderdrukken, waardoor je een tekort krijgt aan rode bloedcellen, witte bloedcellen en/of bloedplaatjes.
    • Een tekort aan rode bloedcellen kan zich voornamelijk uiten in vermoeidheid. In sommige gevallen is hiervoor een bloedtransfusie nodig.
    • Een tekort aan witte bloedcellen heeft een impact op je afweersysteem, wat maakt dat je gevoeliger bent aan mogelijke infecties. Koorts is meestal een symptoom van een infectie. Door een verminderde weerstand kunnen infecties (blaas, luchtwegen, maag, darm,…) voorkomen. Koorts of rillen zijn tekenen die steeds gemeld moeten worden aan je huisarts of behandelende arts en zijn een reden voor een spoedopname.
    • Een tekort aan bloedplaatjes treedt eerder zelden op. Bij een daling van bloedplaatjes kan dit bloedingen veroorzaken. Tekenen waar je op moet letten zijn: een bloedneus, blauwe plekken, tandvleesbloedingen,….  Dit moet steeds dringend gemeld worden. Gebruik van bloedverdunnende medicatie moet steeds besproken worden met je behandelende arts.  Bij aanhoudende bloedingen vragen wij je via de spoed binnen te komen.
  • Misselijkheid en braken

    • Deze chemotherapie kan misselijkheid en braken veroorzaken.  Daarom worden voorafgaand aan de chemotherapietoediening zelf twee medicijnen (anti-braakmiddelen en een cortisonederivaat) toegediend. Dit is meestal voldoende om de misselijkheid en het braken tegen te gaan. Toch worden je nog tabletten meegegeven die je thuis verder dient in te nemen. Als je gedurende meerdere dagen deze middelen gebruikt, kan dit tot obstipatie (verstopping) leiden. Soms kan er milde hoofdpijn optreden. Je kan dan best wat paracetamol (Dafalgan®) gebruiken.
    • Ben je toch nog misselijk, dan kan Primperan® (10 mg) of Litican® (50 mg) worden gebruikt. Deze medicijnen mogen samen met je andere medicatie ingenomen worden. De standaarddosis voor deze middelen is driemaal daags 1 tablet vóór de maaltijd. Indien nodig, mag de dosis Litican® verhoogd worden tot maximaal 4x1 tabletten per dag. Er bestaan smelttabletten, tabletten, siroop en suppositoria (wat soms handig kan zijn).
  • Bijwerkingen op de huid, haar, nagels en slijmvlies

    • Tijdens de chemotherapie kan haarverlies optreden.
    • Het mondslijmvlies kan beschadigd worden door je therapie.  Dit kan resulteren in roodheid, zwelling, zweertjes en pijn. Dit noemen we stomatitis of mucositis. Stomatitis kan leiden tot problemen met eten en drinken. Zo nodig zal je een spoelmiddel voorgeschreven worden (Iso-Betadine®, Corsodyl®, magistrale bereiding,…). Wanneer er sprake is van een schimmelinfectie, zal je ook hiervoor een behandeling voorgeschreven krijgen (Diflucan®, Sporanox®, Nystatine®,…).
    • Gevoeligheid voor zonlicht:  Chemotherapie zorgt ervoor dat de huid gevoeliger wordt voor de zon, waardoor ze sneller verbrandt. In de praktijk wil dit zeggen dat zonnebaden tijdens de warme middagzon af te raden is, maar dat beperkte zonneblootstelling mits goede protectie wel kan (hoge zonnefilter). In zeldzame gevallen ontstaan door teveel zon pigmentvlekken in het gelaat vergelijkbaar met een zwangerschapsmasker.
  • Bijwerkingen ter hoogte van urinewegen

    • Door Doxorubicine is, tot enkele dagen na de therapie, roodverkleuring van de urine en soms het traanvocht mogelijk. Dit is volkomen onschuldig en verdwijnt spontaan.
    • Cyclofosfamide kan klachten geven die lijken op een blaasontsteking. Het is aan te raden voldoende te drinken (1,5 tot 2 liter per dag) tijdens en na de chemotherapietoediening, zodat alle schadelijke stoffen kunnen worden uitgeplast.
  • Bijwerking ter hoogte van hart- en bloedvatenstelsel

    • Doxorubicine kan schadelijk zijn voor je hart. Je arts zal regelmatig een hartfunctieonderzoek laten uitvoeren.
  • Bijwerkingen ter hoogte van voortplantingsstelsel

    • Tijdens de chemotherapie worden de menstruaties onregelmatig of blijven deze volledig uit. Dit kan definitief zijn.
    • Zwangerschap wordt afgeraden. Je behandeling kan schade veroorzaken aan het ongeboren kind. Ook borstvoeding wordt afgeraden.
  • Vermoeidheid

    • Vermoeidheid kan optreden. De oorzaken van deze vermoeidheid kunnen zeer uiteenlopend zijn. De werking van de geneesmiddelen, de afbraak van kankercellen, bloedarmoede, voedingsstatus, emotionele status kunnen allen een impact hebben op het al of niet ontstaan van vermoeidheidsklachten. Vermoeidheid kan zich eveneens uiten als geheugen- en/of concentratieproblemen.

 

Deze infofiche werd met zorg samengesteld en is zuiver informatief van aard. Aangezien de medische wetenschap zeer snel evolueert, kunnen geen garanties worden geboden m.b.t. de volledigheid van de inhoud van deze infofiche. De informatie in deze infofiche is algemeen van aard en dient te worden begrepen als aanvulling op de specifieke (mondelinge) informatie van de behandelend arts.

De medische praktijk is geen exacte wetenschap, zodat een opsomming van mogelijke complicaties in deze infofiche nooit volledig kan zijn. Door de arts kan geen verbintenis worden aangegaan over het uiteindelijke resultaat van de beschreven behandeling.