Hoe ontstaat een multipel myeloom?
Tot op heden werd er nog geen oorzaak gevonden voor myeloom. Er is mogelijk een verband met de achteruitgang van het immuunsysteem, sommige beroepen, blootstelling aan bepaalde chemische producten of ioniserende straling. In de meeste gevallen ontstaat het echter bij mensen zonder enige risicofactor.
Symptomen
Mogelijke symptomen/problemen bij diagnose zijn:
- botpijn (vaak in de rug)
- botbreuken
- verhoogde kans op bloedingen (o.a. neus en tandvlees)
- vermoeidheid, hartkloppingen en kortademigheid (veroorzaakt door bloedarmoede)
- infecties (vooral blaasontsteking en luchtweginfecties)
- verminderde eetlust
- dorst en misselijkheid
- nierproblemen
Soms ontdekken we de ziekte ook bij iemand die nog geen klachten heeft.
Onderzoek
We doen in korte tijd alle onderzoeken die nodig zijn om te bepalen of je multipel myeloom hebt.
Bloedonderzoek
Met bloedonderzoek komen we meer te weten over:
- bloedarmoede en bloedgroep;
- calciumgehalte;
- aanwijzingen voor aangetaste nierfunctie;
- aanwezigheid van M-proteïne (‘foute afweerstof’ die gemaakt wordt door de plasmascel en kenmerkend is voor multipel myeloom).
Urineonderzoek
Bij een urineonderzoek verzamel je gedurende 24 uur alle urine die je uitplast. We onderzoeken of het M-proteïne of Bence-Jones eiwit in de urine zit.
Beenmergonderzoek
Met beenmergonderzoek kijken we:
- of het aantal plasmacellen verhoogd is;
- of er bepaalde bepaalde chromosoomafwijkingen in de plasmacellen aanwezig zijn die van belang zijn voor de prognose.
Röntgenonderzoek
Met röntgenonderzoek kijken we of er botaantasting of plekken met botontkalking zijn. Daarnaast maken we met een CT-scan foto's van uw gehele lichaam. Soms vindt nog aanvullend MRI-onderzoek plaats of een zogenaamde PET-scan.
Behandeling
Bij multipel myeloom zijn verschillende behandelingen mogelijk. Welke behandelingen je ondergaat, is sterk afhankelijk van uw persoonlijke situatie. Je arts bespreekt het behandelplan steeds op voorhand met jou.
Chemotherapie en stamceltransplantatie
- Bij patiënten jonger dan 65 à 70 jaar is een behandeling met intensieve chemotherapie en immuuntherapie, met mogelijk daarna stamceltransplantatie de eerste keuze.
- Oudere patiënten behandelen we meestal met een combinatie van middelen. Deze middelen worden allemaal als pil toegediend of als onderhuids spuitje.
De meeste mensen reageren goed op de behandeling, waardoor de ziekte gedurende lange tijd weg blijft. Maar met deze behandeling kan de ziekte niet genezen worden. Wanneer de ziekte weer actief wordt, volgt meestal een behandeling met middelen die nog niet eerder gegeven zijn of met dezelfde medicijnen. Recent kwam voor deze ziekte ook een immuuntherapie op de markt.
Andere behandelingen
Naast chemotherapie is het mogelijk dat je andere, ondersteunende behandelingen krijgt, zoals:
- Bestraling (radiotherapie) voor de behandeling van botproblemen en botpijnen;
- Bloedtransfusie, als u bloedarmoede hebt door multipel myeloom;
- Operatie voor de behandeling van botproblemen en pijnbestrijding;
Myeloompatiënten hebben vaak last van infecties aan de luchtwegen en urinewegen. Met antibiotica worden deze infecties zoveel mogelijk voorkomen en bestreden. Soms worden goede antistoffen gegeven om de weerstand te ondersteunen.
Vooruitzichten
Een myeloom is meestal niet te genezen maar met de moderne medicatie is de gemiddelde overleving over de 10 jaar getild. Meestal zal een eerste behandeling de ziekte enkele jaren onder controle houden, waarna nieuwe opeenvolgende behandelingen moeten volgen.